Gaan we na moeder Maria ontmoet te hebben op de Sint-Margarethastraat naar rechts tot aan de poort aan de vestkant, dan vinden we aan onze linkerkant statie nummer 5 terug, net naast het uithangbordje van de Fotogroep Pallieter. V. Simon van Cyrene helpt Jezus het kruis te dragen. De prooi dreigt hun ‘t ontglippen Voor … (Verder lezen)
Net zoals Jezus verder gaat, gaan wij verder de Martienushoek uit tot op het kruispunt met de Sint-Margarethastraat. Net hiervoor hangt de vierde statie van de kruisweg en komen we Hem weer tegen. IV. Jezus ontmoet Zijn Heilige Moeder. Moeder! Zoon! Wat zijn Uw harten In dat oogenblik verscheurd! Hier de Moeder, vol van smarten; … (Verder lezen)
Aan de tweede statie draaien we ons om en volgen we de Sympforosastraat. In de volgende straat, de Martienushoek, vinden we rechts van ons de toegangsdeur naar het Piepenholleke, het gildelokaal van de Heren van Lier. Net daarvoor vinden we de derde statie van de kruisweg terug. III. Jezus valt voor de eerste maal onder … (Verder lezen)
Pontius Pilatus stuurt ons op weg, naar de volgende statie. U vindt deze aan dezelfde kant van de St.-Margarethakerk, een 20-tal meter verderop van waar we begonnen zijn. II. Jezus neemt het kruis op Zijn schouders. Kruis, omhelsd door Jesus armen, kruis, gedragen door mijn God Spreek mij van Zijn groot erbarmen: Leer me dragen … (Verder lezen)
Schrijver en kunstenaar Felix Timmermans schreef in het boek “De zeer schone uren van Juffrouw Symforosa, begijntjen” (1918): De kruisweg zijn schilderijtjes die elk onder een schalleën daksken, hier en daar aan de muren der huizen of aan die der kerk gespijkerd zijn. Ze zijn oud, mollig en flauwzoet geschilderd, door den tijd gebersten, geblaasd … (Verder lezen)
Elk jaar, op de eerstvolgende zondag na sacramentsdag, waarbij gevierd wordt dat Jezus Christus Zichzelf onder de vorm van wijn en brood aan de gelovigen wil geven om zo voor altijd onder hen te blijven, trekt de Mariale Kinderprocessie door het begijnhof van Lier. Deze en andere begijnhofprocessies waren tegen 1970 zo goed als verdwenen … (Verder lezen)
Uit de nevelen van het verleden stormen zij op hun vurige strijdrossen plotseling ten tonele – de Tempeliers. Op het hoogtepunt van het bestaan van de Orde van de Tempel bezaten zij talrijke refuges, hoeves, kapellen, molens en meer, welke hen overvloedig van inkomsten voorzagen. Deze panden werden hen meestal geschonken door de plaatselijke adel, … (Verder lezen)
Tijdens het grasduinen in enkele uitgaven van ‘t Land Van Ryen kwam ik onderstaand stukje poëzie tegen waar ik even stil van werd. “De wind waar hij wil waait” van Renaat de Vos.
Niet ver van La Roche-en-Ardenne ligt het pittoreske dorpje Marcourt. Bij het naderen van dit dorp valt de oplettende reiziger meteen het witte gebouw op de steile bergwand op. Dit is de kapel van St. Thibaut, met aangrenzend een kleine kluizenaarswoning. Galliërs en Romeinen Marcourt kent een bijzonder lange geschiedenis. In 1837 werd in Marcourt … (Verder lezen)
De hedendaagse legende “Een edelman van La Roche had als enige erfgename zijn dochter Berthe en organiseerde een groot tornooi om haar hand. De eerste ridder die zich aanbood was de graaf Waleran van Montaigu die nog nooit verslagen was (nochtans had deze graaf zijn trouw reeds beloofd aan de gravin Alix van Salm) De … (Verder lezen)